افتادگی نوک بینی بعد از عمل

افتادگی نوک بینی پس از جراحی یکی از مسائلی است که ممکن است در طول دوره‌ی بهبودی بروز کند. در اغلب موارد، این افتادگی خفیف بوده و به سختی قابل تشخیص است، اما در برخی دیگر می تواند باعث تغییر در فرم ظاهری بینی شود. این مشکل معمولاً زمانی رخ می دهد که مراقبت های پس از عمل بینی به درستی رعایت نشده باشد. در این مقاله به بررسی دلایل افتادگی نوک بینی پس از عمل و روش های اصلاح و پیشگیری آن خواهیم پرداخت.

افتادگی نوک بینی چیست؟

برای تشخیص اینکه آیا دچار افتادگی نوک بینی شدید یا نه، ابتدا باید بدانید این عارضه دقیقاً چیست. به گفته بهترین جراح بینی افتادگی نوک بینی به حالتی گفته می شود که در آن نوک بینی بیش از حد معمول به سمت پایین متمایل می شود. در این وضعیت، زاویه میان بینی و لب بالایی کاهش پیدا کرده و می تواند چهره را نازیبا، خسته و حتی مسن تر از حالت طبیعی نشان دهد.

با افزایش سن، مانند سایر بخش های بدن، بافت های بینی نیز تحت تأثیر جاذبه قرار گرفته و ممکن است کمی به سمت پایین جا به جا شوند. در نتیجه، افتادگی نوک بینی به مرور زمان ممکن است در چهره افراد مسن مشاهده شود. البته در برخی شرایط دیگر مانند ضخیم بودن پوست بینی یا تغییرات وزن، این افتادگی ممکن است زودتر و حتی در سنین پایین تر نیز بروز پیدا کند.

جهتر دریافت مشاوره رایگان و رزرو نوبت دکتر پورجبار، اطلاعات خود را در فرم زیر تکمیل نمایید.

علت افتادگی نوک بینی بعد از عمل

افتادگی نوک بینی پس از عمل جراحی می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. این پدیده ممکن است ناشی از عوامل طبیعی، ویژگی های ساختاری بینی، یا بی توجهی به مراقبت های پس از عمل حتی جراحی ناردست باشد. در ادامه، مهم ترین علل افتادگی نوک بینی پس از جراحی بینی را مرور می کنیم:

کاهش ورم بینی: یکی از شایع ترین دلایل افتادگی نوک بینی، فروکش کردن تدریجی ورم پس از جراحی است. با کاهش تورم، پوست و بافت های نرم بینی ممکن است کمی کشیده شده و باعث پایین آمدن نوک بینی شوند.
ترمیم بخیه ها: به مرور زمان و با بهبود زخم های جراحی، بافت های اطراف بخیه ممکن است تغییر مکان داده و در برخی موارد، نوک بینی کشیده تر و افتاده تر به نظر برسد.
تأثیر جاذبه: نیروی جاذبه به طور طبیعی می تواند نوک بینی را به سمت پایین بکشد، به ویژه اگر ساختار غضروفی بینی استحکام لازم را نداشته باشد.
ضعف اسکلت بینی: در برخی افراد، به ویژه کسانی که بینی هایی با پوست ضخیم دارند، ساختار استخوانی و غضروفی ممکن است توان کافی برای حفظ نوک بینی را نداشته باشد. این ضعف می تواند موجب افتادگی نوک بینی شود.
وارد کردن فشار به بینی: لمس مکرر، فشار دادن یا دستکاری بینی به‌صورت نادرست، به ویژه در دوران بهبودی، باعث تغییر شکل و افتادگی نوک بینی می شود.
فعالیت بدنی شدید: انجام ورزش های سنگین یا فعالیت های فیزیکی پر فشار، به بینی فشار وارد کرده و زمینه ساز افتادگی آن خواهد شد.
عدم استفاده از چسب بینی: یکی از نکات مهم در حفظ فرم بینی بعد از جراحی، چسب زدن صحیح و منظم است. عدم استفاده از چسب طبق دستور پزشک، می تواند به تغییر فرم و افتادگی منجر شود.
بی توجهی به مراقبت های پس از عمل: استفاده از عینک در روزهای ابتدایی بعد از جراحی، خوابیدن به شکلی نادرست یا قرار گرفتن در معرض ضربه، همگی از عواملی هستند که می توانند نوک بینی را تحت تأثیر قرار داده و موجب افتادگی آن شوند.

درمان افتادگی نوک بینی

در مواردی که افتادگی نوک بینی شدید باشد، معمولاً جراحی ترمیمی (ریویژن رینوپلاستی) به عنوان گزینه درمانی توصیه می شود. در این نوع جراحی، بافت های ضعیف شده تقویت می شوند که معمولاً با استفاده از غضروف گرفته شده از بخش هایی مانند لاله گوش یا دنده انجام می گیرد. همچنین، زائده ها یا ایرادات باقی مانده از جراحی قبلی نیز اصلاح خواهند شد.

با توجه به حساسیت و پیچیدگی بالای جراحی ترمیمی، انجام آن باید توسط جراحان مجرب و متخصص در این حوزه صورت گیرد. بهترین زمان برای انجام جراحی ترمیمی معمولاً یک سال پس از جراحی اولیه بینی است؛ این بازه زمانی به بدن اجازه می دهد تا به طور کامل ترمیم شده و تورم ها فروکش کنند.

روش های پیشگیری از افتادگی نوک بینی پس از عمل

عدم رعایت نکات مراقبتی پس از جراحی می تواند مانع از چسبیدن صحیح پوست به ساختار زیرین بینی شود و در نهایت منجر به افتادگی نوک بینی گردد. برای کاهش این احتمال، رعایت توصیه های زیر بسیار ضروری است: